DOST….

Dost kara günde belli olur.

Dostumuz kalbimizin ve beynimizin yaşam enerjisini. Sahip olduğumuz şeyleri paylaşabileceğimiz, inanacağımız ve kendisine zaman ayıracağımız kişidir.
Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın. “Nereden çıktın bu vakitte?” dememeli, bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında. Sormadan, söylemeden anlamalı sıkıntını. Sen her zaman onun arkanda durduğunu hissetmelisin. En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin. Sen yanlışta yapsan, doğruda yapsan her daim yanında olmalı. Sen, öyle güvenmelisin ki ona övdüğünde de sövdüğüm de bunun seni için iyilikten olduğunu bilmelisin. Dost dediğin kişi zaman kavramını önemsemeden her zaman yanında olan kişidir. Hani bir atasözü vardı “ Dost kara günde belli olur” diye. Gerçekten de öyle. Önemli olan senin kötü gününde yanında olan kişidir senin gerçek dostun.

Dost, kişinin dünya ile arasında yaşadığı kaçınılmaz çatışmaların yorgunluğunu ve acısını az da olsa azaltır. Sizi o sıkıntının arasında çekip kurtarır. O, yüzden bu hayatta insan gerçekten iyi bir dostum var diyebilmeli. Zaten gerçek dostun varsa bu hayatta, hiç bir zaman sırtın yere gelmez.